สองทศวรรษหลังจากที่เธอได้รับการปล่อยตัวจากเรือนจำบาคาร่าออนไลน์ Teresa Beatty รู้สึกว่าเธอยังคงถูกลงโทษ
เมื่อแม่ของเธอเสียชีวิตเมื่อสองปีก่อน รัฐคอนเนตทิคัตได้มอบภาระให้บ้านในสแตมฟอร์ดที่เธอและพี่น้องได้รับมรดก มันบอกว่าเธอเป็นหนี้ 83,762 ดอลลาร์เพื่อชดเชยค่าใช้จ่ายในการจำคุก 2 1/2 ปีของเธอในคดียาเสพติด
ตอนนี้
เธอกลัวว่าเธอจะต้องขายบ้านอายุ 51 ปี ซึ่งเธออาศัยอยู่กับลูกที่โตแล้วสองคน หลานและน้องชายพิการ
“ฉันกำลังจะไร้บ้าน” เบ็ตตี้วัย 58 ปี ซึ่งในเดือนมีนาคมได้กลายเป็นโจทก์นำในคดีความที่ท้าทายกฎหมายของรัฐที่เรียกเก็บเงินนักโทษ $249
ต่อวันสำหรับค่าจำคุกของพวกเขา กล่าว “ฉันแค่คิดว่ามันไม่ถูกต้อง เพราะฉันรู้สึกว่าฉันได้ชำระหนี้ให้กับสังคมแล้ว ฉันไม่คิดว่ามันยุติธรรมสำหรับฉันที่จะจ่ายเงินสองครั้ง”
ทุกรัฐยกเว้นสองรัฐมีกฎหมายที่เรียกว่า “จ่ายเพื่ออยู่อาศัย” ที่ทำให้นักโทษต้องจ่ายเงินตามเวลาที่ถูกคุมขัง แม้ว่าจะไม่ใช่ทุกรัฐที่แสวงหาเงินจากประชาชนก็ตาม ผู้สนับสนุนกล่าวว่า ของสะสมเป็นวิธีที่ชอบด้วยกฎหมายสำหรับรัฐในการชดใช้เงินผู้เสียภาษีหลายล้านดอลลาร์ที่ใช้จ่ายในเรือนจำและเรือนจำ
นักวิจารณ์กล่าวว่าการลงโทษครั้งที่สองอย่างไม่ยุติธรรมที่ขัดขวางการฟื้นฟูโดยการทำให้อดีตนักโทษเป็นหนี้ตลอดชีวิต บางแห่งมีความพยายามในการลดขนาดหรือขจัดนโยบายดังกล่าว
สองรัฐ – อิลลินอยส์และนิวแฮมป์เชียร์ – ได้ยกเลิกกฎหมายของพวกเขาตั้งแต่ปี 2019 คอนเนตทิคัตยังได้ยกเครื่องบทบัญญัติในปีนี้ โดยคงไว้ซึ่งความผิดที่ร้ายแรงที่สุดเท่านั้น เช่น การฆาตกรรม และการยกเว้นนักโทษจากการต้องจ่าย 50,000 ดอลลาร์แรกของค่าใช้จ่ายในการกักขัง
ภายใต้กฎหมายที่แก้ไขใหม่ ประมาณ 98% ของผู้ต้องขังในคอนเนตทิคัตไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายใด ๆ
ในการกักขังของพวกเขาอีกต่อไปหลังจากที่พวกเขาออกไป ส.ส.สตีฟ สตาฟสตรอม พรรคประชาธิปัตย์ในบริดจ์พอร์ต และผู้สนับสนุนกฎหมายยกเลิกกล่าว
แม้ว่ารัฐจะคงความสามารถ
ในการรวบรวมหนี้ในเรือนจำที่มีอยู่แล้วในหนังสือก่อนที่กฎหมายจะเปลี่ยนแปลง ไม่ชัดเจนว่าการเปลี่ยนแปลงกฎหมายที่เกิดขึ้นหลังจากเบ็ตตี้ฟ้องจะเพียงพอที่จะเก็บเธอไว้ในบ้านของเธอหรือไม่ ที่จะตัดสินในศาล
ทนายความของเธอได้ขอให้ผู้พิพากษาของรัฐบาลกลางปิดกั้นไม่ให้รัฐบังคับใช้กฎหมายกับบุคคลใดๆ โดยกล่าวว่า กฎหมายยังคงไม่ยุติธรรมแม้หลังจากการแก้ไขเพิ่มเติม
เบ็ตตี้ยอมรับว่าเธอมีความผิดในการขายและครอบครองยาเสพติด แต่บอกว่าไม่มีใครบอกเธอเมื่อเธอเข้าคุกว่าทุกวันหลังลูกกรงจะทำให้เธอเสียค่าใช้จ่ายมากกว่าหนึ่งคืนในโรงแรมชั้นดี
“มันแค่ลากคุณกลับไปสู่ความสิ้นหวัง” เบ็ตตี้ผู้ซึ่งเคยชินกับกฎหมายอื่น ๆ เกี่ยวกับการครอบครองยาเสพติดตั้งแต่เธอได้รับการปล่อยตัวจากคุก แต่ยังกลายเป็นผู้ช่วยพยาบาลที่ผ่านการรับรองด้วย “นั่นคือสิ่งที่ฉันรู้สึกเหมือนอยู่ ฉันรู้สึกเหมือนไม่มีความหวัง
ฉันจะไปที่ไหน งานทั้งหมดนี้และรู้สึกเหมือนฉันได้ทำมันไปเปล่าๆ”
Brittany Friedman ผู้ช่วยศาสตราจารย์ด้านสังคมวิทยาแห่งมหาวิทยาลัยเซาเทิร์นแคลิฟอร์เนียซึ่งเป็นผู้นำในการศึกษาแนวปฏิบัติกล่าวว่ากฎหมายจ่ายเพื่ออยู่อาศัยถูกนำมาใช้ในหลายพื้นที่ในยุคที่ยากลำบากกับอาชญากรรมในช่วงทศวรรษ 1980 และ 1990 .
ฟรีดแมนกล่าวว่าในขณะที่จำนวนนักโทษในเรือนจำพุ่งสูงขึ้น ผู้กำหนดนโยบายตั้งคำถามว่าจะต้องจ่ายค่าใช้จ่ายในการกักขังอย่างไร “ดังนั้น แทนที่จะขึ้นภาษี วิธีแก้ปัญหาคือเปลี่ยนภาระค่าใช้จ่ายจากรัฐและผู้เสียภาษีไปสู่ผู้ต้องขัง”
กฎหมายแตกต่างกันไปในแต่ละรัฐ หลายคนเช่นคอนเนตทิคัตติดตามผู้ต้องขังเพราะต้องโทษจำคุกหากพวกเขาได้รับเงินหลังจากออกจากคุก ฟรีดแมนกล่าวว่าหนังสือบางเล่มเช่นนอร์ ธ แคโรไลน่ามีกฎหมายเกี่ยวกับหนังสือ แต่แทบไม่เคยใช้เลย
การยกเลิกบางส่วนของคอนเนตทิคัตมีผลบังคับใช้ 1 กรกฎาคม รัฐคาดว่าจะเก็บเงินน้อยลงประมาณ 5.5 ล้านดอลลาร์ต่อปีจากอดีตนักโทษเนื่องจากการเปลี่ยนแปลง
ส.ว. จอห์น คิสเซล สมาชิกระดับสูงของพรรครีพับลิกันในคณะกรรมการตุลาการของสภานิติบัญญัติ กล่าวว่า เขาคัดค้านการยกเลิกที่ผ่านโดยเสียงข้างมากของพรรคเดโมแครต แต่อาจสนับสนุนการปฏิรูป เช่น อนุญาตให้ผู้ต้องขังชำระหนี้เป็นงวด
คิสเซลกล่าวว่าในขณะที่สถานการณ์ของเบ็ตตี้บีบคั้นหัวใจ “ทุกคนมีปัญหา” “นโยบายคือการทำให้คนชื่นชมที่การกักขังของคุณต้องใช้เงิน” เขากล่าว “ผู้เสียภาษีตั้งใบเรียกเก็บเงิน พวกเขาไม่ได้ทำอะไรผิด และการรู้ว่าต้องจ่ายเงินคืนให้รัฐเป็นจำนวนเงินที่เหมาะสมเป็นประจำก็ไม่ใช่นโยบายที่ไม่ดี”
คอนเนตทิคัตเคยรวบรวมหนี้ในเรือนจำโดยแนบภาระผูกพันโดยอัตโนมัติกับผู้ต้องขังทุกคน โดยอ้างว่าครึ่งหนึ่งของโชคลาภทางการเงินที่พวกเขาอาจได้รับนานถึง 20 ปีหลังจากที่พวกเขาได้รับการปล่อยตัวจากคุก Dan Barrett ผู้อำนวยการฝ่ายกฎหมายของสหภาพเสรีภาพพลเรือนอเมริกันแห่งคอนเนตทิคัตบาคาร่าออนไลน์
